سپنتا نیکنام: در نهایت نتیجه شیرین بود/ مردم مناطق زلزلهزده کرمانشاه وقتی من را میدیدند من را دلداری میدادند
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۷۸۳۳۱۲
به گزارش جماران، روزنامه ایران نوشت: متعاقب این تحولات بود که با سپنتا نیکنام درباره آنچه در این مدت گذشت، گفتوگو کردیم؛ درباره موضعگیریهای سیاسی؛ تهمتها؛ شکایتها و البته همان نامزدی که بعد از شکست در انتخابات علیه سپنتا شکایت کرده بود. مشروح این گفتوگو را در زیر میخوانید:
٭٭٭
این 9 ماه چگونه گذشت؟
اگر بگویم آسان گذشت که دروغ گفتهام.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به غیر از این موضوع، خودتان در این9 ماه چه میکردید؟
قاعدتاً وقت بیشتری برای بودن در کنار خانواده پیدا کردم. شاید باورتان نشود اما من در تمام طول زندگی همیشه ساعت 7 از خواب بیدار میشدم و به کارهایم میرسیدم اما در این مدت یکی از چالشهایی که با خودم پیدا کرده بودم، این بود که به دلیل اینکه وقت آزاد زیادی پیدا کرده بودم، دو ساعت بیشتر میخوابیدم و این اصلاً برایم خوشایند نبود.
از سویی دیگر وقت بیشتری برای رسیدن به امور انجمن زرتشتیان پیدا کرده بودم و سعی میکردم علاوه بر کارهای شخصی وقت بیشتری برای انجمن بگذارم. اما در این مدت از امور شهری هم غافل نبودم و اتفاقاً این موضوع باعث شده بود که بتوانم خارج از گود به مسائل شهری و مشکلات شهر یزد نگاه کنم و امیدوارم این تجربه بتواند به حل مشکلات مردم یزد کمک بیشتری کند.
در این مدت رابطه مردم یزد با شما چگونه بود؟
بی نظیر بود. این اتفاق باعث شده بود که مردم با من حس همدردی پیدا کنند و بیشتر گفتوگو کنند و جالب اینجاست بعد از این ماجرا بسیاری از مردم که من را نمیشناختند هم دیگر نسبت به من شناخت پیدا کرده بودند و وقتی من را میدیدند دلگرمی میدادند که این موضوع حل خواهد شد. البته علاوه بر مردم یزد در سفرهایم به سایر شهرها مانند تهران و یا زمانی که برای کمک به زلزله زدگان به کرمانشاه و سرپل ذهاب رفته بودم هم مردم لطف داشتند و من را به چهره میشناختند و با من به گفتوگو میپرداختند. جالب اینجاست که مردم مناطق زلزلهزده در استان کرمانشاه خودشان درگیر بحران بودند اما وقتی من را میدیدند من را دلداری میدادند و دعا میکردند که مشکلم حل شود.
خودتان پیشبینی از نتیجه داشتید؟
واقعیت این است که در مدتی که گذشت اخبار ضد و نقیض فراوانی به گوش میرسید. هیچ پیشبینی از نتیجه نداشتم اما ته دلم روشن بود که نتیجهای خوش در این پرونده رقم خواهد خورد. از یک نقطه به بعد بحث برای من حیاتی شده بود. اوایل فقط موضوع من مد نظر بود اما عید امسال خبرهایی به گوشم رسید که امکان دارد بررسی لایحه عضویت اقلیتها در شوراهای شهر به بعد موکول شود. این موضوع باعث نگرانی من شده بود. دوست نداشتم و ندارم که اولین و آخرین ایرانی غیر مسلمان در شوراهای شهر باشم و برای همین در مصاحبه با روزنامه ایران اعلام کردم که دیگر موضوع من سپنتا نیست و پیگیر حقوق اقلیتها خواهم شد. واقعاً از این موضوع میترسیدم و اگر هم قرار بود که موضوع من موقتاً حل شود و بررسی طرح عضویت غیر مسلمانها به بعد موکول شود، قطعاً به شورای شهر نمیرفتم تا راه برای مشارکت همه ایرانیان برای ساخت ایران فراهم شود. از این لحظه به بعد همه با هم در کنار هم باید برای پیشرفت ایران کار کنیم و به منافع ملی بیندیشیم. بعد از آن در توئیتر و سایر فضاهای ارتباط جمعی نیز روی این نکته پافشاری کردم و خوشحالم که قرار نیست سپنتا نیکنام اولین و آخرین ایرانی غیر مسلمان باشد که در پارلمانهای محلی عضویت دارد.
به فضای مجازی اشاره کردید. از یک جا به بعد شما خودتان مستقیماً به فضای مجازی و اطلاعرسانی ورود کردید. دلیل این امر چه بود؟
ببینید من معتقدم میزان زیادی از نتیجهای که حاصل شد مرهون همت رسانهها است. رسانهها با گرم نگه داشتن این موضوع کمک زیادی به سرد نشدن موضوع کردند. اما بعد از مدتی به دلیل اتفاقاتی که در کشور افتاد و بنا بر اقتضا این موضوع در رسانهها کمرنگ و پیگیریها کمتر شد و من سعی کردم که صدای خودم را از این طریق به گوش مسئولان برسانم. در جریان انتشار نظراتم، باز رسانهها همت کردند و به انتشار دوباره این نظرات کمک کردند که همین جا از همه تشکر میکنم.
یکی از نکاتی که در این مسأله بسیار به چشم میآمد ماجرای طولانی شدن زمان رسیدگی به این پرونده بود. این موضوع سخت نبود برای شما؟
شاید سختترین بخش کار همین موضوع بود. میگویند بد خبری بهتر از بی خبری است. بی خبری که در این مدت در بازههای زمانی متفاوت به وجود میآمد واقعاً آزار دهنده بود. اما به قول سعدی پس از دشواری آسانی است ناچار/ ولیکن آدمی را صبر باید. نتیجه صبرمن، همکارانم در شورای شهر یزد، مردم و رسانهها و پیگیریهای همه نتیجهای را به وجود آورد که همه خستگی از تنم در رفت. در توئیتر هم نوشتم که این باهم بودنمان پیروزی بزرگی بود. همه با هم در کنار هم به منافع ملی فکر کردند و این موضوع باعث دلگرمی من شد. مردم ایران نشان دادند میتوانند با اتحاد به همه خواستههای قانونی خود برسند. درکل از اینکه به قانون برگشتیم بسیار خوشحالم.
مهمترین نکتهای که در این مدت در پیگیریها و به طور کل این ماجرا دیدید، چه بود؟
شاید مهمترین چیزی که به چشم میآمد این همراهی و همگامی مردم و رسانهها برای به ثمر رسیدن این نتیجه بود. اما آن طرف ماجرا هم اگر بخواهم بگویم، در این 9 ماه از سوی برخی افراد هجمههای سنگینی نسبت به من وارد شد. حتی برخی سعی در جمعآوری طومار علیه ورود من به شورا کردند و وقتی دیدند از این روشها جواب نمیگیرند شروع به پخش کردن اخبار کذب درباره من کردند. عدهای گفتند من از موقعیتم در دست درازی به زمینهای یزد سوء استفاده میکنم. اگر بخواهم واقع بینانه بگویم، هیچ کدام از صحبتهایی که درباره من مطرح شد من را ناراحت نکرد اما اینکه بگویند من از موقعیتم در راستای منافعم سوء استفاده کردم واقعاً ناراحتم کرد. قصد داشتم از گوینده این جملات شکایت کنم که البته تصمیم دارم بنا به مصلحت یزد از شکایت منصرف شوم. هدف من در کنار 10 عضو دیگر شورا پیشرفت و اعتلای یزد است و نمیخواهم درگیر این حاشیهها شوم. بدون شک هر کمکی در راستای این پیشرفت بتوانم برای شهرم انجام خواهم داد.
دیروز آقای باقری که با شکایت ایشان و رأی دیوان عالی عضویتتان در شورای شهر لغو شده بود نیز به صحن شورای شهر آمدند. با ایشان صحبتی نکردید؟
بله. ایشان را دیدم. خوشحالم که ایشان هم به صحن شورا آمدند. من از ایشان به دلیل شکایتی که کردند گلهای ندارم اما به خاطر حرفهایی که در این مدت علیه من زدند گله دارم که امیدوارم ایشان که خود را انسانی مذهبی میدانند به حق الناس هم فکر کرده باشند.
سپنتا نیکنام چه برنامهای برای جبران این 9 ماه نبود در شورای شهر دارد؟
امیدوارم که بتوانم خودم را به سایر همکاران در شورای شهر برسانم. فکر میکنم باید با تلاش مضاعف وقت زیادی برای جبران این عقب ماندگی بگذارم.
انتهای پیام
منبع: جماران
کلیدواژه: جام جهانی 2018 نقل و انتقالات لیگ برتر لیگ ملت های والیبال ارزش های دهه 60 انتخابات زلزله مجمع تشخیص مصلحت نظام مسلمان یزد جام جهانی 2018 نقل و انتقالات لیگ برتر لیگ ملت های والیبال ارزش های دهه 60 امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۷۸۳۳۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روزنامه اطلاعات: ملت در چه فکریه؟ دولت در چه کاریه؟
به گزارش «تابناک»، روزنامه اطلاعات نوشت: یکی از مشکلات اساسی در موضوع رابطه دولت، ملت شکاف قابل توجه عمیق یا بهتر بگوییم تفاوت نمایان در دغدغههای حکومت و دولت و اکثریت ملت است.
اگر جامعهای احساس کند که حاکمانش با دغدغههای او بیگانهاند، قدر مسلّم احساس خوشی و نزدیکی و مودّت با حکومت دولت ندارد و این احساس بیگانگی و دوری یا بیتفاوتی میآورد یا بغض و نافرمانی...
متأسفانه برخی مقامات در ارکان قدرت و در نظام تصمیمگیری به جای پرداختن و توجه به اولویتها، دغدغهها و مشکلات اساسی، اولویتهای دیگری برای خویش و جامعه تعریف میکنند که برای تقویت رابطه دولت، ملت زیانبار است. به عنوان مثال آنقدر که مثلاً درباره لایحه حجاب خبر و مصوبه و اظهارنظر میشنوند و میخوانند و آن را به اصطلاح بولد و گل درشت میبینند، درباره معیشت و تورم و گرانی و مشکلات درمانی، مسکن، حقوق و... این دغدغهمندی را نمیبینند.
یا وقتی میشنوند شهر هزار دغدغه دارد که باید بدان پرداخت و اولویت مقام مسئول فرضاً ساخت مسجد در پارک است، به خوبی این را درک نمیکنند.
به عنوان مثال در هر دو مورد در ظاهر دغدغه دینی مطرح است، اما نسبت به آنچه که در لایههای پنهان و پیدای جامعه و همان شهر به خاطر عدم توجه به اولویتهای اصلی شهروندانش موجبات سلب اعتماد مردم به کارایی و کارآمدی حکومت دینی شده است، بیتوجهند و گاه مردم به این نتیجه میرسند که گویا مسئولان در دنیای دیگری سیر میکنند که با دنیای دغدغهمند آنان نسبت چندانی ندارد. حتی برخی با بدگمانی چنین تعبیر میکنند که حضرات دردها و دغدغهها را میدانند، اما برای انحراف افکار عمومی با طرح دغدغههای فرعی، شرایطی فراهم میکنند که توجهات به سمت دیگری معطوف شود...
فرقی نمیکند کاسب باشید یا تولیدکننده، صادرکننده باشید یا وارد کننده و تاجر. کشاورز باشید یا کارمند، پزشک باشید یا پرستار یا معلم... در هر صنف و گروهی که باشید این فاصله میان دغدغههای خود با دغدغههای نظام حکمرانی را درمییابید. همه با تفاوتهایی میگویند دولت که به فکر ما نیست، درد ما را نمیفهمد و نمیداند و تصمیماتی که میگیرد به نفع ما نیست و گره از کار ما نمیگشاید.
اگر بخواهیم با حسن نیت به مساله نگاه کنیم باید گفت علت اصلی، ظرفیت اندک نظام تصمیمگیری برای حل مشکلات اساسی و درک اولویتهای اصلی ملک و ملت است. اگر سطح هوشیاری و عقل و تدبیر و دانایی نظام تصمیمگیری، اندک یا ناکافی باشد قاعدتاً حتی با وجود نیّت خیر در تشخیص سره از ناسره، درمیماند.و نتیجه کارشان گاه فاجعه به بار خواهد آورد، یا نتیجه عکس میدهد و حداقل گرهی نمیگشاید.
به عنوان نمونه ساعتها و روزها و ماهها وقت برای قانون حجاب میگذارند، اما به جایی نمیرسند. هزاران میلیارد صرف اجرای طرح ازدواج و فرزندآوری میکنند، اما نتیجه نمیگیرند. یا برای کمک به معیشت مردم و جلوگیری از رشد قیمت کالاهای اساسی میلیاردها دلار ارز ارزان و ترجیحی اختصاص میدهند و اثر آن در سفرههای مردم دیده نمیشود، به صدها موسسه و سازمان و نهاد مذهبی و فرهنگی بودجه میدهند تا گرایش به دین و دین باوری بیشتر و بیشتر شود، اما ثمری در بر ندارد. علت آن هم این است که برای هر دردی باید ابتدا زمینههای پیدایی آن را خوب شناخت و تشخیص داد و سپس داروی مفید و موثر آن را تجویز کرد و این کار نیازمند طبیبی با تجربه و عالم و کارآزموده است که خوب تشخیص دهد و سپس درمان را آغاز کند.
توصیهای که میتوان داشت اینکه عزیزان اگر صلاح ملک و ملت که هیچ، حتی اگر رستگاری خود را هم میخواهید به دغدغههای اصلی مردم بپردازید و برای تشخیص و فهم درست اولویتهای اصلی کشور و ملت سطح دانش و آگاهی خود را با استفاده از نخبگان و عالمان دلسوز و نه صرفاً با ظرفیت محدود دانشی خود و همفکران خودتان بالاتر ببرید تا بتوانید تصمیمات درستتری بگیرید و این شرح صدری میخواهد که شوربختانه چندان در نظام تصمیمگیری و به ویژه در دولت شاهد آن نیستیم. هیچ خوب نیست که بخش اعظمی از جامعه با خود بگوید، درد ما چیست و درد این ها چه؟ گویی انگار در جغرافیای دیگری زندگی میکنند و با مردمان خطه دیگری سروکار دارند!